Levoca en Kosice

Hallo Allemaal,
Met gebrek aan goed weer en de honger om al naar een restaurant te gaan, kan ik nu alvast verslag maken van de laatste twee steden die ik voorlopig in Slowakije zal zien: Levoca en Kosice. Alhoewel Levoca eigenlijk geen stad ´te noemen is met maar dertienduizend inwoners . Beiden steden waren bloeiende handelscentra in de Middeleeuwen, maar door de invasie van de Turken in de zeventiende eeuw verloren deze steden hun gunstige ligging op de handelsroute tussen Krakow en Constantinopel. Tegenwoordig is Kosice economisch weer helemaal booming en heeft het 250.000 inwoners, terwijl Levoca dus een provinciestadje is geworden. Vanuit Stare Smokovec en het Tatragebergte kwam ik vier dagen geleden aan in Levoca

Levoca
Historici hebben het soms over het beleven van een historische sensatie: een moment waarop je de geschiedenis feitelijk herbeleefd. Toen ik met de bus door het heuvelachtige landschap van Slowakije trok en plots het dorp zag liggen dat Levoca bleek te zijn moet ik zeggen..ik had het ook wel een beetje. Het allereerste wat in het oog springt waren de stadmuren die nog fier overeind stonden. Deze stadsmuren dienden er in de Middeleeuwen voor de stad te beschermen tegen indringers, maar door de uitbreiding van de steden, met name in de negentiende eeuw met de industrialisering, zijn deze stadsmuren bijna overal grotendeels gesloopt. In Levoca daarentegen wordt de oude stad nog steeds voor meer dan negentig procent omringd door deze stadsmuur! De oude stad heeft veel smalle straatjes en kleurrijke huizen, alhoewel veel van deze bouwvallig zijn. Veel spelende kinderen van zowel Slowaakse als Roma afkomst zorgden voor het lawaai in de steegjes..Kortom: ik had het helemaal naar mijn zin, ik waande mij voor even in de Middeleeuwen.
Ik bleef voor twee dagen in Levoca en nadat ik de eerste dag had gebruikt om de stad zelf te bezichtigen, wilde ik de tweede dag als eerste een kerkje bovenop een heuvel bezoeken dat goed zichtbaar was vanuit dorp. De weg ernaartoe bleek minder duidelijk te zijn. Ik verdwaalde, nou ja verdwaalde, ik kon die :"!kerk niet vinden en geen weg liep er direct naartoe en na een korte safarie door Slowaakse wildernis wat ook niets opleverde besloot ik een wandeling door natuur te maken. Tijdens deze wandeling was ik getuige van een kleine tragedie. Op de heenweg zag ik vier kinderen op de weg waar ik liep druk bezig zijn met een diertje dat op hun pad was gekomen. Het bleek zon lief klein schattig poesje te zijn. Niet wetende wat zij ermee zouden doen, liep ik verder. Op de terugweg zag ik het poesje weer, alleen was het dit keer wat stiller: overreden op hetzelfde punt waar de kinderen het hadden gevonden...ahhhh.Ik Hoop voor die kinderen dat ze nooit te we´ten zullen komen wat de gevolgen zijn geweest voor het poesje nadat zij het achtergelaten hebben..
Gisteren plande ik om met de bus van Levoca naar Kosice te gaan. Op zich niets bijzonders zou je zeggen, tenzij je te maken krijgt met "speciale" dagen.

Kosice
Nadat ik bij pension voor zekerheid nog gevraagd had naar bustijden, liep ik smorgensvroeg richting station. Bus zou om half twaalf komen. Het regende en het was erg koud en aangezien ik om tien uur moest uitchecken, moest ik anderhalf uur in die kou staan..mr goed bus om half twaalf, dan warm. Maar bus kwam niet. Ik naar een halte aan andere kant dorp gelopen waar alle bussen zouden langskomen, maar daar was ook niets aangegegeven. Ik door striemende regen terug naar station, hopende dat 1 uur bus wel zou komen en even had ik die hoop want er stonden meer mensen bij het perron, maar nee, tevergeefs. Ik zocht steun bij mijn mede, tevergeefs wachtende kameraden: een vrouw met kind en drie lokale meisjes/vrouwen. Echter ook die vrouw wist het niet en aangezien die meiden mij niet als medeslachtoffer zagen, maar als iets anders om geld aan te verdienen, heb ik maar niet te lang meer gewacht of de bus nog zou komen. Ik besloot dat het mijn dag niet was en wilde bij goedkoop hotel nog dagje bijboeken. Het hotel bleek helaas niet zo goedkoop te zijn, waardoor ik alleen een kopje koffie bestelde.
Dit gaf mij de kracht om het nog een keer te proberen. Ik ging naar die halte en wierp mijzelf voor de eerste bus die langskwam. En wat wil: deze ging naar stad tussen Levoca en Kosice. De busrit was ten eerste warm en ten tweede gewedig mooi. Door de hevige regenval werd het heuvelachtige landschap met bos en kleine dorpen veranderd in een mytisch landschap. Vanuit bossen ontsnapte waterdamp als rookwolken en met de grote bergen van het tatra gebergte op achtergrond was het allemaal erg sprookjesachtig. Hoogtepunt was Spisske Sporady, halverwege de rit, waar vanuit de mist ineens reusachtig, boven op heuvel gelegen vanuit natuurlijk steen een kasteel opdoemt. Spissky Hrad, zoals het heet. Heb nog overwogen om het te gaan bezichtigen, maar warmte bus hield me binnen.
In de stad aangekomen vond ik ook meteen bus naar Kosice en het leek erop dat mijn geluk echt gekeerd was. In Kosice was echter het tourist office gesloten, zodat ik zelf op zoek moest naar accomodatie, maar via lonely planet geen probleem. In hotel aangekomen bleek de reden van veel van het misfortuin van deze dag: een nationale f!cking feestdag. En alles lag dus plat. Na goed, ik was aangekomen en dan lach je er aan einde van dag om en dat is het dan ook wat reizen mooi maakt: veel zien, tegenslagen overkomen en aan einde van dag toch in warm bedje liggen en dromen over volgende bestemmingen die nog mooier zijn.
Vandaag Kosice dus verkent en is mooie stad. Door staalindustrie en gunstige ligging ten opzichte van Polen, Hongarije en Oekraine is deze stad na TWeede Wereldoorlog economische hart van Oost Slowakije geworden. Gevolg: duizenden lelijke eenkleurige flats om mensen dier hier kwamen werken van onderdak te voorzien. Het centrum is echter wel mooi met Gotische kerk en enkele andere gebouwen, dus ook hier weer genoeg te doen en te beleven. Over twee dagen trek ik HOngarije in en dan laat ik wel weer van me horen.
Groet aan Allen