Warschau, Lviv en Krakau
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Gijs
22 Augustus 2006 | Polen, Krakau
Vanuit een zonnig Krakau zal ik na lange tijd weer eens een update geven van mijn reis. De afgelopen week heb ik in het gezelschap van Gerrit Jan studiegenoot...(of ondertussen ex studiegenoot)- doorgebracht. Nadat ik vorige week zondag Gdansk achter me had gelaten ging ik met de trein verder naar de hoofdstad van Polen: Warschau; waar ik met Gerrit Jan had afgesproken een week door Zuidoost Polen te gaan reizen. Gerrit Jan had echter te horen gekregen dat je om door Oekraine te reizen geen visum meer nodig had als lid van de EU zijnde. Dus we besloten in plaats van Lublin in het oosten van Polen, Lviv in het westen van de Oekraine te bezoeken. Aldus hebben we de afgelopen week de eerste twee dagen in Warschau doorgebracht, vier dagen in Lviv gezeten en de laatste twee dagen in Krakau gespendeerd.
Warschau
Met de trein in Warschau aankomen is eerst vooral veel grote en lelijke flats zien, wanneer de trein door de buitenwijken gaat, en pas dicht nabij het centrum de moderne kant van de stad aanschouwen. Veel grote en hoge bedrijfspanden en hotels en nog meer licht en reclames op deze gebouwen. Bij de andere Poolse steden waar ik ben geweest was er nauwelijks sprake van deze hoge gebouwen en grote reclameposters. Gerrit Jan kwam enkele uren na mij en 's avonds hebben wij de stad en het oude centrum verkend. Warschau is echte hoofdstad en dat betekent hoge prijzen voor eten en slapen en veel wandelen om het vele dat er is te kunnen zien. Hoewel mooi, was niet zo mooi als het centrum van de andere Poolse steden die ik toch nog toe gezien heb. Na de Tweede Wereldoorlog was tachtig procent van Warschau vernietigd en op basis van schilderijen van de oude binnenstad van voor de oorlog zijn ze na de Tweede Wereldoorlog begonnen de boel weer op te bouwen. Leuk detail hierbij is dat de schilder van deze schilderijen zelf enkele tirelantijntjes bij de gebouwen erbij heeft verzonnen, maar dat deze in de reconstructie later wel echt zijn verwerkt(kwamen ze later achter:)).
De tweede dag in Warschau zijn we naar het kasteel gegaan. Ook dit is na de oorlog van de grond af opgebouwd en voorzien met (teveel)pracht en praal. Het was allemaal wel aardig, maar niet heel bijzonder. Na opnieuw een wandeling door de stad besloten we ons op te maken voor de dag van morgen, waarop een busrit van 9 uur op het programma stond richting de Oekraine. We zullen ongetwijfeld veel moois gemist hebben in Warschau, maar met de korte tijd die we hadden om de stad te zien, viel er niet meer van te maken.
Lviv
Op dinsdag zijn we met de bus naar Lviv getrokken. Hoewel de busrit niet eens zo lang duurde, was het vooral de grensovergang die voor oponthoud zorgde. Twee keer werden onze paspoorten gecontroleerd en wij moeten een immigratieformulier invullen om het land binnen te komen. Aan het einde van de dag waren we echter toch gewoon in het hartje van de stad Lviv en namen we onze intrek in Hotel George. De dame achter de balie kon niet worden betrapt op enige klantvriendelijkheid: nadat wij hadden gevraagd om drie nachten daar te kunnen verblijven was haar enige antwoord "njet". Toen ik haar daarna heel zuinig vroeg of we dan wel misschien een nachtje mochten blijven was ze echter mild en vroeg ons om ons paspoort aan haar te geven; voor ons een teken van instemming van haar kant:)
De dag erna zijn we aan de hand van een wandelroute begonnen de binnenstad van lviv te verkennen. Hierbij bezochten we veel kerken van verschillende Christelijke godsdiensten. Tussendoor moesten we vooral proberen niet te vallen over alle losliggende stenen en gaten die we op ons pas tegenkwamen. De stad Lviv blijkt aanstaande september namelijk haar 750-jarig bestaan te vieren en de hele stad wordt daarom nog even grondig gerestaureerd. Het lawaai van alle machines en het getoeter van al het verkeer dat door deze wegversperringen opgehouden werd -maar dat niet weet aan deze wegversperringen, maar aan de medeweggebruikers- kwam pas op de avond voor ons vertrek (vrijdagavond)tot stilstand. Tijdens onze eerste hele dag in Lviv hebben we verder ook nog veel markten en een uitzichtpunt over de stad bezocht.
De tweede dag wilden we rustig aan doen. We hoefden alleen "even" een treinticktet naar Krakau te boeken en de rest van de dag zouden we misschien nog een mkuseumpje bezoeken...no way. Helaas is een treinticket boeken in Oekraine geen vanzelfsprekendheid. Na een wandeling van 2 km naar station, leek niemand ons daar te kunnen helpen -niemand sprak ook Engels of Duits- en we werden van het spreekwoordelijke kastje naar muur gestuurd. Wel kregen we de indruk dat de trein al volgeboekt was, dus besloten we het busticketservice kantoor in de stad op te zoeken. Na weer twee kilometer lopen in 28 graden tussen duizenden geirriteerde Oekraiense autommobilisten door, kwamen we bij dit kantoor: helaas, niemand daar. Het bleek te zijn gevestigd in een muziekwinkel, maar de eigenaar van de muziekwinkel gaf ons duidelijk in gebaren aan toch echt alleen muziek te verkopen, en niets te weten van busservice. In de tussentijd waren wij erachter gekomen dat er ook een treinticketkantoor in de stad was, dus besloten we daar heen te lopen,l ongeveer een kilometer. Daar zijnde hebben we een uur in de rij gewacht voor we te horen kregen dat ze ons niet kon helpen (trein vol en tickets boeken voor dag erna deed ze daar niet) en dat we naar treinstation moesten om tickets te boeken. De grenzen van ons geduld werden opgezocht. Wij naar treinstation, maar nu met taxi; net zo onveilig als een voetganger zijn in Oekraiens verkeer gezien rijstijl, maar wel sneller. Bleek dara op station op 1e verdieping een soort vip afdeling te zijn waar ze wel Engels konden en zelfs een lach tevoorschijn toverden. Helaas was deze balie om 5 uur gesloten en aangezien wij dara on half 6 aankwamen, dienden we de dag erna terug te komen. Vloek. Ook met taxi teruggegaan, waarbij de taxichauffeur Gerrit Jan een tour door de stad probeerde aan te smeren. Nadat Gerrit Jan vriendelijk had geweigerd kwam hij met tweede bod: een kalashnikov geweer...Hoewel Gerrit Jan ook dit bod vriendelijk weigerde, trok hij aan het einde van de dag wel de conclusie dat het in de Oekraine makkelijker is om aan een geweer dan aan een treinkaartje te komen:).
De dag erna slaagden we er gelukkig wel snel in om ons treinkaartje te bemachtigen en konden we de rest van de dag besteden zoals we de vorige dag graag besteedt hadden: luieren en genieten van mooie stad. Nadat de machines werden uitgezet aan het einde van de middag en de arbeiders vertrokken, bleek de stad ineens over een ongekende rust te beschikken. Na voor de vierde keer lekker gegeten te hebben in een restaurant in Lviv hebben we aldoende nog even kunnen genieten van hoe mooi de stad is zonder de kwelling van automobilisten en chagrijnige baliemedewerksters op station. Oekraine was goedkoop, maar ze weten dat je een Westerling bent en proberen je (natuurlijk) op allerlei manieren je geld uit de zak te kloppen. Toch alles bij elkaar genomen was het helemaal niet duur en een leuke ervaring. Het land is heel anders dan Polen en de cyrilische taal geeft het ook iets exotisch. De taxichauffeurs uit Lviv zorgden voor de leuke verhalen. Naast het kalashnikov incident, keken we de dag van vertrek opnieuw raar op toen we chauffeur aanspraken om ons naar station te brengen. Hij zat in zijn taxi en collega zat naast hem. Toen we de prijs hadden afgesproken werd deze collega eruit gegooid en stapten wij in de auto. Het was nog pas half 7 in de morgen en niet veel te doen. In de auto bleek hoe de taxichauffeurs hun tijd doorkwamen: een minitvtje waarop een pornofilm werd uitgezonden sierde het dashbord:). We besloten niet te blijven plakken, maar gewoon in de taxi te gaan zitten en hem ons naar station te laten brengen. Van daaruit eindelijk naar slot van trip Gerrit Jan met mij: Krakow.
Krakow
Na een treinreis die tien uur duurde (sporen van verschillende breedte tussen Polen en Oekraine en een kleine brand onder ons treinstel door remmen die oververhit waren, waardoor trein halfuurtje stilstond vlak voor Krakow) kwamen we in Krakow aan. Hoewle moe van de reis en een opkomende verkoudheid bij mij toch de stad ingegaan om mooie centrum van stad te zien. Ik was er vorig jaar ook geweest en vond toen zeer mooi. Ook Gerrit Jan was onder de indruk en op grote centrale plein hebben we nog ene biertje gedronken. Zondag was de laatste dag samen en deze hebben we meestens wandelend doorgebracht. Even naar kasteel gegaan en daarna terug naar hostel omdat ik niet helemaal lekker was. Savonds nog een paar biertjes gedronken in gezellig cafe met goede muziek en uiteindelijk niet te laat naar hostel teruggegaan. Gister afscheid genomen van Gerrit Jan en nu dus weer opnieuw alleen op reis. Zit echter in hostel met allemaal Engelstaligen dus aan gezelschap waarmee ik goed kan communiceren geen gebrek. Ik raffel alles nu even af, ik heb nog twee minuten voor ik wordt uitgelogd. Ik ga morgen naar Zuiden en hoop over paar dagen in Tatragebergte te zitten in Slowakije. Misschien dan volgende bericht. Bedankt voor de reacties en tot volgende keer!!!
Warschau
Met de trein in Warschau aankomen is eerst vooral veel grote en lelijke flats zien, wanneer de trein door de buitenwijken gaat, en pas dicht nabij het centrum de moderne kant van de stad aanschouwen. Veel grote en hoge bedrijfspanden en hotels en nog meer licht en reclames op deze gebouwen. Bij de andere Poolse steden waar ik ben geweest was er nauwelijks sprake van deze hoge gebouwen en grote reclameposters. Gerrit Jan kwam enkele uren na mij en 's avonds hebben wij de stad en het oude centrum verkend. Warschau is echte hoofdstad en dat betekent hoge prijzen voor eten en slapen en veel wandelen om het vele dat er is te kunnen zien. Hoewel mooi, was niet zo mooi als het centrum van de andere Poolse steden die ik toch nog toe gezien heb. Na de Tweede Wereldoorlog was tachtig procent van Warschau vernietigd en op basis van schilderijen van de oude binnenstad van voor de oorlog zijn ze na de Tweede Wereldoorlog begonnen de boel weer op te bouwen. Leuk detail hierbij is dat de schilder van deze schilderijen zelf enkele tirelantijntjes bij de gebouwen erbij heeft verzonnen, maar dat deze in de reconstructie later wel echt zijn verwerkt(kwamen ze later achter:)).
De tweede dag in Warschau zijn we naar het kasteel gegaan. Ook dit is na de oorlog van de grond af opgebouwd en voorzien met (teveel)pracht en praal. Het was allemaal wel aardig, maar niet heel bijzonder. Na opnieuw een wandeling door de stad besloten we ons op te maken voor de dag van morgen, waarop een busrit van 9 uur op het programma stond richting de Oekraine. We zullen ongetwijfeld veel moois gemist hebben in Warschau, maar met de korte tijd die we hadden om de stad te zien, viel er niet meer van te maken.
Lviv
Op dinsdag zijn we met de bus naar Lviv getrokken. Hoewel de busrit niet eens zo lang duurde, was het vooral de grensovergang die voor oponthoud zorgde. Twee keer werden onze paspoorten gecontroleerd en wij moeten een immigratieformulier invullen om het land binnen te komen. Aan het einde van de dag waren we echter toch gewoon in het hartje van de stad Lviv en namen we onze intrek in Hotel George. De dame achter de balie kon niet worden betrapt op enige klantvriendelijkheid: nadat wij hadden gevraagd om drie nachten daar te kunnen verblijven was haar enige antwoord "njet". Toen ik haar daarna heel zuinig vroeg of we dan wel misschien een nachtje mochten blijven was ze echter mild en vroeg ons om ons paspoort aan haar te geven; voor ons een teken van instemming van haar kant:)
De dag erna zijn we aan de hand van een wandelroute begonnen de binnenstad van lviv te verkennen. Hierbij bezochten we veel kerken van verschillende Christelijke godsdiensten. Tussendoor moesten we vooral proberen niet te vallen over alle losliggende stenen en gaten die we op ons pas tegenkwamen. De stad Lviv blijkt aanstaande september namelijk haar 750-jarig bestaan te vieren en de hele stad wordt daarom nog even grondig gerestaureerd. Het lawaai van alle machines en het getoeter van al het verkeer dat door deze wegversperringen opgehouden werd -maar dat niet weet aan deze wegversperringen, maar aan de medeweggebruikers- kwam pas op de avond voor ons vertrek (vrijdagavond)tot stilstand. Tijdens onze eerste hele dag in Lviv hebben we verder ook nog veel markten en een uitzichtpunt over de stad bezocht.
De tweede dag wilden we rustig aan doen. We hoefden alleen "even" een treinticktet naar Krakau te boeken en de rest van de dag zouden we misschien nog een mkuseumpje bezoeken...no way. Helaas is een treinticket boeken in Oekraine geen vanzelfsprekendheid. Na een wandeling van 2 km naar station, leek niemand ons daar te kunnen helpen -niemand sprak ook Engels of Duits- en we werden van het spreekwoordelijke kastje naar muur gestuurd. Wel kregen we de indruk dat de trein al volgeboekt was, dus besloten we het busticketservice kantoor in de stad op te zoeken. Na weer twee kilometer lopen in 28 graden tussen duizenden geirriteerde Oekraiense autommobilisten door, kwamen we bij dit kantoor: helaas, niemand daar. Het bleek te zijn gevestigd in een muziekwinkel, maar de eigenaar van de muziekwinkel gaf ons duidelijk in gebaren aan toch echt alleen muziek te verkopen, en niets te weten van busservice. In de tussentijd waren wij erachter gekomen dat er ook een treinticketkantoor in de stad was, dus besloten we daar heen te lopen,l ongeveer een kilometer. Daar zijnde hebben we een uur in de rij gewacht voor we te horen kregen dat ze ons niet kon helpen (trein vol en tickets boeken voor dag erna deed ze daar niet) en dat we naar treinstation moesten om tickets te boeken. De grenzen van ons geduld werden opgezocht. Wij naar treinstation, maar nu met taxi; net zo onveilig als een voetganger zijn in Oekraiens verkeer gezien rijstijl, maar wel sneller. Bleek dara op station op 1e verdieping een soort vip afdeling te zijn waar ze wel Engels konden en zelfs een lach tevoorschijn toverden. Helaas was deze balie om 5 uur gesloten en aangezien wij dara on half 6 aankwamen, dienden we de dag erna terug te komen. Vloek. Ook met taxi teruggegaan, waarbij de taxichauffeur Gerrit Jan een tour door de stad probeerde aan te smeren. Nadat Gerrit Jan vriendelijk had geweigerd kwam hij met tweede bod: een kalashnikov geweer...Hoewel Gerrit Jan ook dit bod vriendelijk weigerde, trok hij aan het einde van de dag wel de conclusie dat het in de Oekraine makkelijker is om aan een geweer dan aan een treinkaartje te komen:).
De dag erna slaagden we er gelukkig wel snel in om ons treinkaartje te bemachtigen en konden we de rest van de dag besteden zoals we de vorige dag graag besteedt hadden: luieren en genieten van mooie stad. Nadat de machines werden uitgezet aan het einde van de middag en de arbeiders vertrokken, bleek de stad ineens over een ongekende rust te beschikken. Na voor de vierde keer lekker gegeten te hebben in een restaurant in Lviv hebben we aldoende nog even kunnen genieten van hoe mooi de stad is zonder de kwelling van automobilisten en chagrijnige baliemedewerksters op station. Oekraine was goedkoop, maar ze weten dat je een Westerling bent en proberen je (natuurlijk) op allerlei manieren je geld uit de zak te kloppen. Toch alles bij elkaar genomen was het helemaal niet duur en een leuke ervaring. Het land is heel anders dan Polen en de cyrilische taal geeft het ook iets exotisch. De taxichauffeurs uit Lviv zorgden voor de leuke verhalen. Naast het kalashnikov incident, keken we de dag van vertrek opnieuw raar op toen we chauffeur aanspraken om ons naar station te brengen. Hij zat in zijn taxi en collega zat naast hem. Toen we de prijs hadden afgesproken werd deze collega eruit gegooid en stapten wij in de auto. Het was nog pas half 7 in de morgen en niet veel te doen. In de auto bleek hoe de taxichauffeurs hun tijd doorkwamen: een minitvtje waarop een pornofilm werd uitgezonden sierde het dashbord:). We besloten niet te blijven plakken, maar gewoon in de taxi te gaan zitten en hem ons naar station te laten brengen. Van daaruit eindelijk naar slot van trip Gerrit Jan met mij: Krakow.
Krakow
Na een treinreis die tien uur duurde (sporen van verschillende breedte tussen Polen en Oekraine en een kleine brand onder ons treinstel door remmen die oververhit waren, waardoor trein halfuurtje stilstond vlak voor Krakow) kwamen we in Krakow aan. Hoewle moe van de reis en een opkomende verkoudheid bij mij toch de stad ingegaan om mooie centrum van stad te zien. Ik was er vorig jaar ook geweest en vond toen zeer mooi. Ook Gerrit Jan was onder de indruk en op grote centrale plein hebben we nog ene biertje gedronken. Zondag was de laatste dag samen en deze hebben we meestens wandelend doorgebracht. Even naar kasteel gegaan en daarna terug naar hostel omdat ik niet helemaal lekker was. Savonds nog een paar biertjes gedronken in gezellig cafe met goede muziek en uiteindelijk niet te laat naar hostel teruggegaan. Gister afscheid genomen van Gerrit Jan en nu dus weer opnieuw alleen op reis. Zit echter in hostel met allemaal Engelstaligen dus aan gezelschap waarmee ik goed kan communiceren geen gebrek. Ik raffel alles nu even af, ik heb nog twee minuten voor ik wordt uitgelogd. Ik ga morgen naar Zuiden en hoop over paar dagen in Tatragebergte te zitten in Slowakije. Misschien dan volgende bericht. Bedankt voor de reacties en tot volgende keer!!!
-
22 Augustus 2006 - 16:43
Inge:
Oké oké het is een aardig lang verslag dus het is toegestaan dat je daar 2 dagen over doet ;) Ik zie ook dat jullie hebben kennis gemaakt met de Oekraiense vriendelijkheid e.d., geniaal! Hoop in elk geval dat je je alweer wat beter voelt, want je moet nog effe :)
Kus Inge -
22 Augustus 2006 - 16:46
Inge:
Nu nog eens nadenkend, je blijft gewoon het hele kapper verhaal negeren. Ik vind dat zo flauw!!! -
22 Augustus 2006 - 17:43
Bart:
Mooie verhalen! Veel plezier alvast in Slowakije!
-
22 Augustus 2006 - 21:08
Gerrit Jan:
Een waardige impressie van een fantastische week, Gijs! Ik zit lekker na te genieten! Veel plezier met de Slowaken! -
23 Augustus 2006 - 09:29
Anita:
Hallo Gijs, ben benieuwd waar je nu info vandaan haalt, waar iets nu zit in een land waar Engels/duits niet gangbare talen zijn!?!
Even de dokter aan het woord: niet lekker zijn en dan 's avonds aan het bier?? NJET!
Veel plezier,
Anita -
23 Augustus 2006 - 10:48
Hans K:
Volgende keer toch maar zo'n kalashnikov kopen, doet je aanzien vast stijgen in een hostel. Zo kun je je reis nog vele maanden verlengen. Spuugt de draak in Krakow nog steeds vuur? -
23 Augustus 2006 - 14:14
Gijs:
hallo,
Inge:)met mijn kapsel valt wel mee. Ik hoef de rest van de reis nu niet meer naar kapper, dus das fijn..Ook Scheer ik wat minder vaker om haartekort op te vangen.
Anita:)De algemene informatie over de landen en steden lees ik in lonely planet en meestal in de steden of musea zelf hebben ze info in Engels of Duits. Ook de mensen van Tourist office spreken Engels en geven veel info.
Hans:)De draak is nog steeds in vuur en vlam en houdt nog steeds duizenden toeristen per dag in zijn ban. -
23 Augustus 2006 - 14:45
Will:
gijs, dat van de Oerkraine had ik je zo wel kunnen vertellen want ze zijn nogal corrupt geworden nadt zij onder Rusland vandaan waren. Ga je nog naar Klodsko? zou ik zeer zeker doen. Hetis niet ver van Krakow. Slowaken heb ik in mijn tijd leren kennen als vriendelijke mensen maar zeg daar nooit dat je pro-Tsjechisch bent. Je bericht op internet gelezen op 12 Aug. Het waren maar tips van mij die ik je gaf. Hou je mij op de hoogte Gijs van je verdere reizen? Bedankt en een fijne reis verder. Will -
23 Augustus 2006 - 15:00
Thomas:
Hey vakantieganger,
Ik zou ook wel weer de kant van Polen op willen gaan, maar helaas begint school alweer.
Leuk om je verhalen te lezen.
Maak maar snel een foto van je met je lange haar en je baard.
Heel veel plezier en reis je weer via Sakopane?
Groetjes Thomas -
23 Augustus 2006 - 15:20
Lotje:
Veel plezier in Slowakije Gijs!!Leuk weer iets van je 'avonturen' gelezen te hebben!Ik zie je in Griekenland hè!Want we komen je zeker opzoeken!;)Wil natuurlijk ook in 1 van je verslagen voorkomen,haha!!
Dikke kus,je zuske -
24 Augustus 2006 - 12:06
Irene:
Hehe eindelijk eens 'n berichtje van ons,we hebben je vanaf het begin gevolgd, leuke reisverslagen, je maakt zo een hoop mee, we wensen je nog 'n goede reis en blijven je zeker volgen.
Groetjes Geert Inge Rianne Irene -
24 Augustus 2006 - 14:39
Will:
Gijs, Sorry kerel maar ik wordt een beetje jaloers op je.Ik denk altijd nog aan mijn reizen in mijn tijd. Hopelijk begrijp je het.Recept voor je verkoudheid: Een flinke Slowaakse borrel en je baard laten groeien. Dan blijf je warm.Als je nog iets wilt weten laat het mij dan even weten. Een fijne reis verder. Will. -
25 Augustus 2006 - 13:30
Will:
Gijs,Nog een tip vanmij: Slowakije,Dehoofdstad is Bratislava. Gesciedenis:Het land was in het verre verleden bevolkt door Illyriers en Kelten en later nog door Germaanse stammen. In de negende eeuw heerste vorst Pribina(overl. 836).Tot 1918 stond Slowakije onder Hongaarse heerschappij( met een korte onderbreking van 1301-1321).Hun grootste en zeer geliefde staatsman en pesident was Mgr.Tiso vanaf oktober 1939, die eind 1944 lafhartig werd afgezet en vermoord door Tsjechische separatisten, die met de hulp van Sovjet troepen van Stalin het land bezette en Slowakije inlijfde onder de naam Tsjechoslowakije. bezoek het nationaal museum in bratislava.Een zeer mooie stad en de poort van de cultuur aldaar en de ingang naar Hongarije.Een vruchtbare en fijne reis, Will. -
25 Augustus 2006 - 19:02
Mam:
En nu dan maar weer alleen verder. Blijf goed op jezelf passen en op naar Griekenland! (met heel veel tussenstops)
Liefs -
26 Augustus 2006 - 14:25
Pap:
Hallo Gijs ik kijk uit naar je reisverhalen,gisteren ben ik bij opa theunissen langsgeweest en hem verteld van je reis door europa toen ik vertelde dat je enkele maanden wegbleef was zijn eerste reaktie heeft ie wel zoveel geld en zorgt ie wel goed voorzichzelf. je krijgt in iedergeval de hartelijke groeten van opa en ik hou opa wel op de hoogte van jou reis,geniet van je avontuur.
groeten Pap -
26 Augustus 2006 - 14:39
Pap:
Gijs nog een tip van will.Als je van Bratislava in Slovakije naar Boedapest reist kom je over Gyor in Hongarije. Een legende: Tussen Gyor en Boedapest ligt het plaatsje Tatabamya. Bezoek daar dan de Mythologische Turul boven de stad. Het is het oerbegin van Hongarije Diezelfde Turul van brons siert een pilaar naast de poort van het koningklijk paleis in Buda hoog boven de Donau over de grootmoeder van koning Arpad de Turul vogel en zo werd de vader van Arpad geboren.
Aldus Will -
26 Augustus 2006 - 14:50
Richard:
Je moet wel voorzichtig
zijn metje paspoort hoor.Kun je niet beter een copie er van maken.En voorrest een goede reis veder. -
11 September 2006 - 17:09
Sijanda:
Als ik dit zo lees heb ik geen zin meer om mijn havo af te maken:P.. Jammer dat er niet meer foto's op staan, maar je hebt nog 2 en halve maand dusss... als je terug bent moet je maar gauw weer een biertje komen drinken! Nog veel plezier, groetjes sijanda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
